Ik mag het graag hebben over betrokken leiderschap. Het soort leiderschap waar de wereld momenteel zo hard aan toe is. Mensen die een persoonlijke draai geven aan containment.

Met leiders die zich werkelijk verbinden aan een organisatie. Dus niet van het soort dat die directeursfunctie in Groningen graag op het CV zet en vanuit de Randstad heen en weer blijft pendelen. En die ceo die eerst een jaar kankert op zijn voorganger, dan een jaar zijn eigen zaken optimaliseert, en vervolgens alweer om zich heen kijkt naar een volgende functie, die zijn we ook liever kwijt dan rijk. We hebben commitment nodig.

En dat niet alleen. Een betrokken leider gaat nog een stap verder. Hij of zij verpersoonlijkt het begrip containment. Voor mij betekent dat: in staat zijn om je eigen handelingen en gevoelens, maar vooral ook die van de mensen in je organisatie, te dragen en verdragen. Om achter gedrag en uitspraken van jezelf en de mensen om je heen, te zien en te begrijpen waar het echt om draait, hierop te reflecteren, zaken te verwoorden en integreren, en vooral ook grenzen te stellen.

Klik hier om de volledige column te lezen op MT.nl