In oktober 2017 schreef ik over wat we allemaal kunnen leren van wolven. Dat in een roedel de zwakkeren voorop lopen, bijvoorbeeld, met een clubje waakzame krachtpatsers in de buurt. En dat de leider de rijen sluit, zodat de hele troep bij elkaar blijft. Hoewel ik dit beeld al met enige terughoudendheid presenteerde, lokte het toch veel reacties uit. Klopt dat fraaie wolvenplaatje wel?
Vaak hoor ik managers zeggen: ‘ik organiseer op vertrouwen’, of ‘ik sta voor verbinding’. Maar in de praktijk is daar dan feitelijk niets van te herkennen. Ik zeg niet dat deze leiders maar wat roepen, hoewel het natuurlijk wel erg modieus is om te zeggen dat je van het vertrouwen en de verbinding bent. Vaak vinden ze ook echt dat het zo zou moeten gaan, maar kunnen ze de controle niet loslaten. Blijven ze, vol ‘vertrouwen’, hangen in de tredmolen van de planning & control-cyclus en kwartaalrapportages.
Social